Yeni bir başlangıç

Uyandığımda sanırım daha sabah olmamıştı etraf sessizdi..Etrafımda kimse yoktu.Zaten kimse olmasını beklemiyorum kim benimle konuşurdu ki.Artık benimde hikayelerini okurken nefret ettiğim o kan emici vampirlerden farkım yoktu.Ben istemedim böyle olmayı seçmedim ama 17 yaşına geldim şunu analdım birşey olacaksa oluyor ve biz bunu engeleyemiyoruz.Kader olmalı bu ve bu da benim kaderim.. Bİrkez daha hıçkırdım gözyaşlarım görüntüyü engelliyordu nefesini duydum karanlıkta biri yaklaşmıştı yanıma.Kendimi ani bir darbeye karşı korumak için sert birşeyler aradım el yordamıyla ama yoktu.Sonra sesini duydum 'Korkutmadım tatlım değil mi?' sesi duyunca rahatladım Banutaydı.Ona çok şey borçluydum.O olmasaydı ne halde olurdum düşünmek bile istemiyorum.Sanırım kötülüğe hizmet etmek için Elenor ve adamlarının grubuna katılırdım.Ama tam zamanında geldi banuta kurtardı beni ona birkez daha sarıldım.Ağlamaya başladım.'Canım lütfen ağlama herşey bitti artık güvendesin'.Evet o haklıydı güvendeydim.Tüm kötü düşünceleri silip atmalıydım aklımdan yepyeni güzel bi hayata başlamalıydım.Banu ablama yaptığı tüm iyilikler için tekrar tekrar teşekklür etmeliydim.Ben bunları düşünürkene 'Melanie,üstündeki kıyafetleri değiştirsek iyi olacak ttalım'dedi banu abla evet haklıydı üstüm başım çok kötüydü.Bende başımla onayladım.Konuşacak halim yoktu.Hala yorgunluğu üzerimden atamamıştım.Banuta yeni giysilerin birazdan hazır olur dedikten sonra gitti.Bende etrafı toparlamak için ayağa kalktım ortalık baya dağınıktı ama sonuçta artık burası benim odamdı etrafa birazçeki düzen verdim.Omzuma dokunulduğunu hisstetim arkama döndüm aniden .'Sanırım korkuttum,özür dilerim ben öznur' diye elini uzattı kız.Bu kadar samimi bir tanışmaya alışkın değildim.Biraz aceleci biriydi demekki.Kız bana gülümsüyordu,bnede gülümsemesine karşılık verdim ve elimi uzattım.Orta boylu,siyah dalgalı saçları omzuma dökülen çok tatlı bir kızdı.Daha yeni tanışmış olmamamıza rağmen ona kanım ısınmıştı belki de ilerde çok yakın arkadaş olacaktık.Kız bana giysilerimi verdikten sonra odadan çıktı.Kapıyı kapatırken de gülümsedi.Bende duş alıp giysilerimi üzerime giydikten sonra yeni insanlarla tanışmak üzere odamdan ayrıldım.Yüzüme bir gülümseme yayıldı.Tam olarak da mutlu olmasam da içime dolan huzuru hissedebiliyordum.Herşey çok güzel olacaktı.
_Birinci bölümün sonu_



Yazdım ama bilmiyorum nasıl saçma olmuş olabilir gzüel bir hikaye olacak gibime geliyor ama tam olarak kafamda toparlayamadım zaman gösterecek..

Ayşom sana inanamıyorum ya harikasın bebek Ay ben bu kadarını beklemiyorum ama bekliyordumda acıkcası

Ne güzel mi olmuş la sevindm bacım ya ikinci bölümü de yazacam sen de başlasan iyi olur kendi bakış açınlan msne gelirsen de sevinirm saygılar..

-Eclipse- demiş ki:

Ne güzel mi olmuş la sevindm bacım ya ikinci bölümü de yazacam sen de başlasan iyi olur kendi bakış açınlan msne gelirsen de sevinirm saygılar..

Tabi bacım hemen geliyorum yazarız birlikte saygılar..
evet bacım ben begendim güzel olmuş

İKİNCİ BÖLÜM
Kapıdan çıktım ve yürümeye başladım sabahın erken saatleriydi sanırım.Yaşadıklarımın etkisi nedeniyle zaman kavramını da unutmuştum.Gerçi zaman önemli değil sonuçta artık vampir olmuştum ne önemi vardı ki..Yürüdüğüm koridor da ne kadar uzundu böyle sanki hiç bitmeyecek gibiydi ve ben de dalmış yürüyordum.Ve aniden bir bağırışla irkildim.Bir kapının önünden geçiyordum ister istemez kulak misafiri oldum birisi sinirli bir biçimde konuşuyordu.’Sana kaç kere söyleyeceğim banuta niçin tanımadığımız birini getiriyorsun bu sorumsuz hareketlerinden bıktım usandım artık zaten burası bize ait olan bir yer değil ne kadar kalacağımızı da bilmiyorum. Banuta-‘Ne yapabilirdim Valentine, savunmasız çaresiz bir durumdaydı.Acıdım.Böyle düşünme hem onu yetiştirip bizimle kalmasını sağlayabilirm bize katılabilir daha da güçlü olabiliriz.’
Valentine Banuta nın yanağını okşadı.’Anlıyorum canım ama bir an korktum.Biliyorsun Elenor dan yeni kurtuldum.Ve hala peşimde,bu kızın da onun görevlendirdiği bir casus olmadığı ne malum.Ama sen istiyorsan bizmle kalabilir onu yakından takip edeceğim.Seni seviyorum tatlım.’Birbirlerine sıkıca sarıldılar.
Tanışmaları rastlantıya dayanıyordu.Valentine Banutayı ormanda keşif gezisi yapıyorken bulmuştu.Bulduğunda kötü bi durumdaydı.Ona hemen yardım etmişti.Banutayı ilk gördüğü andan itibaren etkilenmişti.Kızın duru bir güzelliği vardı uzun boyluydu.Sarı kıvırcık saçları omuzlarına dökülüyordu.Uzaktan fark edilicek kadar hoş bir güzelliği vardı.Valentine onu çok seviyordu.Sırf onun için Elenordan kurtulmuştu.Ve hala da aranıyordu.Zaten Elenor un yaptıkları hiç hoşuna gitmiyordu.Elenorla arkadaşlıkları çok eskiye dayanıyordu onu çok severdi,ama artık Elenor sevilecek iyi bir arkadaş değildi.İnsanları öldürür olmuştu onlara zarar veriyordu.Bütün bunlar Valentine e göre değildi ve o da bu yüzden Banuta nın sürüsüne katılmıştı.Onu çok seviyor olması başlı başına yeterdi zaten.Banuta da Valentine i çok seviyordu .Sevmenin yanında kendisi için yaptığı iyilikler dolayısıynen ona karşı minnet duyuyordu.Aralarında büyük bir aşk vardı ve çok mutluydular..
Sesler kesilmişti.Sanırım benden bahsediyorlardı.Haklıydılar,aniden yaşamlarına girmiştim.Zor olmalıydı.Koridorun sonundan müzik sesi geliyordu oraya doğru ilerledim.İçerime girdiğimde herkes sustu ve beni izlemeye başladı.İçlerinden birisi sessizliği bozarak’Buraya yeni geldin sanırım ben Volkan’ diyerek elini uzattı.Burdaki kişiler de çok samimiydiler,alışık değildim ama elini sıkarak içtenlikle cevap verdim.Çocuk içtenlikle gülümsüyordu iyi biri olmalı diye düşündüm çünkü gözlerindeki iyilik parıltısını görebiliyordum.Bana bir sandalye uzattı.Bende oturdum ve meraklı gözlerle karşılaşmaktan kurtulabilmek için gözümü duvarın bi noktasına dikmiş öylece bakıyordum .Belki aptal duruyordum ama kimseyle konuşmak göz temasında bulunmak içimden gelmiyordu.İçlerinden bir kız ‘Banuta seni buraya getirdiğinde çok bitki, kötü görünüyordun şimdi daha iyisindir umarım’.dedi.Çok tatlı biriydi kahverengi kıvırcık saçları vardı.Meraklı gözlerle beni süzüyordu.’İyiyim teşekkür ederim ’diye cevap vermekle yetindim.Kız daha fazla soru soracak gibi duruyordu.’Hepimiz gibi senin de bir hikayen vardır anlatmak ister misin Melanie’ dedi.Geçmişime dair hiç bir şey hatırlayıp anlatmak istemiyordum.Suskun bir biçimde bikaç sn durdum.Volkan da anlatmak istemediğimi anlamış olacak ki ’Sanırım Melanie hala yorgun daha sonra anlatabilir bize hikayesini. Gizem bize biraz piyano çalmak ister misin bugün çok yorulduk piyanonun hoş sesini dinlemek hepimize iyi gelecektir hem de Melanie için hoş bir hoş geldin mesajı olur.’Saolsun beni büyük bir yükten kurtarmıştı ,anlatacak durumda değildim çünkü.Beni kurtardığı için Volkana içtenlikle gülümseyerek teşekkür ettim.Ve piyanonun sesini dinlemeye koyuldum.Gözüm Öznur u arıyordu.O da bu sürüdendi.Burda olması gerekirdi.Çevremdekileir inceledim ama yoktu.İşi vardı belki de .Neyse daha sonra görüşürüz umarım.
Banuta geldi ve herkes yatağına dedikten sonra hepimiz dağıldık.Bende odama gittim.Ve çoktandır özlemini duyduğum huzurlu bir uyku uyudum…

_2.Bölümün Sonu_

ben piano çalıyorum waaoooww ayşemm süper olmuşşş hepimiz varız hikayede
+tp kuzum yeni bölümü çabuk yaz ama ))

ayşe süpermiş kuzum daha önce fark etmediğim için özür dilerim benı kullanmada da bayıldım. Devamını getir

çok güzel bi hikaye devamını bekliyorum

çok güzel gidiyordun niye bıraktın lütfen devam et