bu şiiri yeni yazmadım arkadaşlar çoktan yazmıştım ama yazıldığı güne hapsetmiştim. sahibinden başka okuyan yoktu yani ta ki şu güne kadar. bu şiir seslendi sanki bana: madem beni yazdın öyleyse sadece sende gizli kalmamalıyım ,yazıldığım güne hapsedilmemeliyim diye.ben de sizlerle paylaşma kararı aldım.evet çok amatörce yazıllmış bir şiir her türlü eleştirilerinize açığım okuduğunuz için şimdiden teşekkürler...
Buluşmayalı çok oldu yine,değil mi?
İşte şimdi seni ziyarete geliyorum sevgilim.
Dışarıda hafif bir rüzgar,
Köşe başlarında yine serseriler.
Evet,pek de tekin değil şu saaatte sokaklar.
Ama özledim seni.
Gülüşünü,bakışını ,duruşunu,
Elimi tutuşunu...
''Ben hep seninle değil miyim yoksa?'' diyeceksin belki de.
Öylesin.Hep iki kişilik yaşıyorum ben.
Şu zayıf bedenimde;
Her an içimde yaşatıyorum seni.
Ama üzgünüm sevgilim,özledim seni.
Bu yüzden gecenin tekinsizliği ilgilendirmiyor beni.
Hem, yola çıktım bir kere,
Seni görmeden uyuyamam bu gece...
Gece soğuk,karanlık,ıssız...
Bugün küsmüş sanki bana.
Yıldızlar parlamıyor bu gece,
Ve hafiften bir rüzgar...
Yürüyorum sessizce,
Etraftaki serserilerin şaşkın bakışlarına aldırmadan.
Kimseyi görmüyormuşçasına,
İki kişilik ruhumla yürüyorum.
Az kaldı sevgilim.
Yavaşça,korkarak yaklaşıyorum yanına.
Yanlış anlama, senden korkmuyorum
Bulunduğun yerden , ıssız geceden korkuyorum.
Ama seni göreceğim sonunda.
Bunları düşünmek anlamsız değil mi?
İşte geldim.Kapıdan içeri yavaşça süzülüyorum.
Ve usul adımlarla kabristanına yöneliyorum...
MİNA SEREN~~