İntikam/Mina Seren~

İNTİKAM
Hatırlıyor musun o günü?
Gözlerimizin buluştuğu,
Ruhlarımızın bizden habersiz bedenlerimizi terk edip de
Birleştiği ve ayrılmamaya sözlendikleri o günü….

Hatırlarsın elbet.
Çok fazla geçmedi üstünden ,
Ama o ruhların tek bedende yaşamaları,
Bu kadarmış demek.

Oysa çok sevmişlerdi birbirlerini
Deliler gibi,
Öyle ki,bir gün ayrılabilecekleri,
Asıl bedenlerine dönmeleri gerekeceği hatırlarına gelmemişti bile.

Birleşmişlerdi bir kere , ayrılamazlardı.
Ama bitti işte ayrıldılar.
Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi,
Bunun da vardı.

Tek bedende yaşayamadılar demek.
Yaşayabileceklerini zannetdiler,
Denediler,
Olmadı….

Aslında başarabilirlerdi,
Tek bedende iki ruh yaşayabilirlerdi,
Ama üçüncü ruha o beden dayanmazdı.
Evet , yabancı bir ruh katılmıştı aralarına

Beklenmedik bir anda ,
Çat kapı çıkıverdi üçüncü ruh.
Diğer iki ruhtan biri davet etmiş onu,
Bir bedene üç ruhun fazla olduğunu bilmezmiş gibi…

Böylece ayrılmak zorunda kaldılar,
Karşılaştıkları anda birbirine kenetlenen o ruhlar.
Eğer başka bir ruh davet edilmeseydi,
Hiç ayrılmayacaklardı belki de…

Evet , rüya bitti.
Bir ruh , asıl bedenine dönmek zorunda kaldı.
Diğeri de davet ettiği ruhla,
Devam etti yoluna.

Şimdi herkes olması gereken yerde,
Asıl bedeninde yaşayan ruh ise;
Yaralı , kırılmış , öfke dolu.
Eşitlenmek istiyor belli ki.

Kendi canı nasıl yandıysa ,
Eskiden müptelası olduğu o ruhu da öyle yakmak istiyor.
Öyleyse şimdi eşitlenme vakti.
Şimdi intikam vakti.
MİNA SEREN~